Wie zet mama aan?!

At Hodson Street – Wij Twee ©2019

Onmacht

“Wie zet mama aan?!” vroegen beide meisjes afgelopen week aan elkaar. De nieuwe rol van mama binnen ons gezin hiermee onbewust bevestigend. Ze bedoelden namelijk te zeggen wie het kaarsje bij het portret van mama mocht aansteken. Op het tv-meubel prijkt een mooie foto van Ellen met daarnaast een kaars. De begrafenisonderneemster, Patty Duijn, had deze foto op de eerste dag, al ingelijst en wel, voor ons meegenomen. lees verder

Deel dit /Share this

Onmacht

At Hodson Street – Only memories left ©2019

25-01-1968 —- 27-02-2019

Onmacht

Ik hoor je roepen, ik hoor je schreeuwen, ik hoor je smeken elk moment van de dag. Het maakt mijn gevoel van onmacht steeds groter.

Niets dat ik voor je kan doen. Ja, je pijn verlichten, je troosten, een beschermend woord. Maar redden kan ik je niet.

Het grote onvermijdelijke.

Al was ik de machtigste man op aarde, de rijkste van het heelal, maar redden kon ik je niet. En dat doet pijn, ongelooflijk veel pijn. Een werkelijkheid zo groot, dat het praktisch niet te bevatten is. lees verder

Deel dit /Share this

Weg, maar niet vergeten

Weg, maar niet vergeten

De wind en ik. Alleen wij twee, samen in de duinen. De wind fluistert, de wind praat. Ik luister aandachtig en geniet.

Dan wordt mijn aandacht getrokken door dit panorama. De wind zwijgt en laat mij, versterkt door deze stilte, in gedachten achter.

Plots besef ik waarom ik kan genieten in vrijheid. Hiervoor het ultieme offer gegeven, rest mij aan hen slechts dank en respect. Weg, maar niet vergeten.

Weg, maar niet vergetenEerebegraafplaats Bloemendaal

Deel dit /Share this

Wat is nu een jaar?!

At Hodson Street – Only memories left ©2018

Wat is nu een jaar?! Het is voorbij gevlogen. Vaak heb ik aan je gedacht, maar tegelijkertijd ging ook mijn leven door. Alweer een jaar geleden was het moment waarop je ons verliet, het voelt als gisteren. Maar als ik tegelijkertijd bedenk wat er in mijn privéleven allemaal in een jaar is gebeurd, is dat toch wel weer even slikken. Dan is een jaar ook best wel weer lang 🙂

Ach, zomaar wat voorbeelden van gebeurtenissen uit het afgelopen jaar, de oudste dochter heeft haar keuze gemaakt voor het voortgezet onderwijs, de eindmusical is in zicht. De jongste dochter gaat intussen, als het aan haar ligt, het liefst alleen naar school. lees verder

Deel dit /Share this

Tijd van denken en herdenken

Weg, maar niet vergetenWeg, maar niet vergeten

De wind en ik. Alleen wij twee, samen in de duinen. De wind fluistert, de wind praat. Ik luister aandachtig en geniet.

Dan wordt mijn aandacht getrokken door dit panorama. De wind zwijgt en laat mij, versterkt door deze stilte, in gedachten achter.

Plots besef ik waarom ik kan genieten in vrijheid. Hiervoor het ultieme offer gegeven, rest mij aan hen slechts dank en respect. Weg, maar niet vergeten.

At Hodson Street – Try ©2018

Het is bijna mei, traditioneel gezien de maand van herdenken, zowel privé als algemeen. Privé omdat er diverse personen in de loop der jaren de maand mei hebben uitgekozen om het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen. Daar zal ik u als lezer op dit moment niet verder mee lastigvallen, dat houd ik ook privé. lees verder

Deel dit /Share this

Herdenken en Vrijheid

 Weg, maar niet vergeten

(eerebegraafplaats Bloemendaal)

De wind en ik. Alleen wij 2, samen in de duinen. De wind fluistert, de wind praat. Ik luister aandachtig en geniet. lees verder

Deel dit /Share this
Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram