Om fulltime papa te zijn valt, eerlijk gezegd, niet altijd mee. Het 24/7 zorgen voor de kinderen is een taak waarin je makkelijk je eigen identiteit kunt verliezen. De man moeten zijn die al je problemen oplost, die je troost, tegen wie je boos mag zijn, die ervoor zorgt dat je schone kleding hebt, te eten hebt en ga zo maar door. Het is een dankbare en eervolle taak, maar ook wel een pittige ‘baan’.
Het is één van de grootste punten waar ik aan moet wennen, deze nieuwe rol. Natuurlijk was ik al de vader van mijn meiden, maar nu is het takenpakket toch flink uitgebreid. Vat me niet verkeerd, mijn kinderen zijn mijn alles, maar soms zou papa zich ook gewoon willen verplaatsen in een andere rol. Zou hij gewoon eventjes René willen zijn. Maar wat wil deze René?!
