kinderen Archieven - Pagina 3 van 14

Het nieuwe jaar is begonnen.

Het nieuwe jaar is vandaag begonnen. Tenminste, zo voelt dat voor mij. Sinds de kinderen naar school gaan, zijn mijn eigen jaren ook steeds meer van zomervakantie tot zomervakantie gaan ‘lopen’.

Waar voorheen 1 januari de start van een nieuw jaar inluidde, ben ik dat gevoelsmatig steeds meer gaan verschuiven naar de start van het nieuwe schooljaar. Vandaag is het dus zover. De kinderen starten aan hun nieuwe schooljaar.

Dus ook vaders start aan zijn nieuwe jaar, met nieuwe plannen en bruisend van energie. Ik merkte het vanochtend direct. Waar ooit de kinderen erg vroeg wakker waren bij de start van het nieuwe schooljaar, is dat nu precies omgekeerd. lees verder

Deel dit /Share this

Een kleine levensles in geluk.

Geluk zit in een klein hoekje. Geluk voor jezelf alswel het geven van geluk aan je medemens. Gisteren kon ik mijn jongste dochter hier een mooi levenlesje in geven.

Al jaren is zij in het bezit van een step, maar het laatste jaar stond deze voornamelijk stof te happen in de schuur. Ja, dochterlief komt in een nieuwe levensfase.

Al eerder had ik geopperd om de step aan het buurjongetje te geven, maar toen was de tijd er duidelijk nog niet rijp voor. Ze was nog te gehecht aan haar step.

Gisteren was het dan toch zover, het leek haar een goed plan om de step weg te geven. Het buurjongetje speelde buiten, dus een mooi moment om hem erbij te roepen. lees verder

Deel dit /Share this

Kijk eens tussen mijn benen….

Soms maak je iets mee, waarvan je niet goed weet hoe je het moet plaatsen. Is het absurd, vreemd of misschien juist wel stoer, dapper en zelfverzekerd? Laatst was ik met mijn meiden aan het shoppen. De jongste had weer eens broeken nodig, leve de groeispurt van een puber!

Na een hele middag slenteren door de stad, kwamen we uiteindelijk bij een klein zaakje. Daar vond madame zowaar een paar broeken die ze wilde passen. Na haar in één van de drie aanwezige pashokjes te hebben geplaatst, ploften de oudste dochter en ik op een poef naast de kleedhokjes. Zo even rust voor opa. lees verder

Deel dit /Share this

Open brief aan mijn overleden partner, deel 16.

Hoi lieverd,

ik had de dringende behoefte om je weer eens te schrijven. Er is van alles in beweging in mijn leven en daar wil ik je graag deelgenoot van maken. Om maar direct met de deur in huis te vallen, het belangrijkste nieuwtje is dat ik voor onbepaalde tijd ga stoppen met de blog. Niet omdat ik het niet leuk vind om te schrijven, maar omdat mijn intuïtie me vertelt dat dit momenteel het meest verstandig is.

Ik heb tijd en ruimte nodig om me te bezinnen. Er zijn teveel dingen die ik wil en er is te weinig tijd om ze allemaal uit te voeren. Zeker als de primaire taak het opvoeden van de kinderen is en het draaiende houden van het huishouden. Ik heb geprobeerd deze taken te vervullen naast al datgene dat ik voor mezelf nog wilde. Maar dat is gewoon een kansloze missie. lees verder

Deel dit /Share this

Een herrieschopper is de mens!!

Een herrieschopper is de mens, het spijt me om het te moeten zeggen. Maar volgens mij ligt daar toch een aardige kern van waarheid in. Ons soort, de homo sapiens, vindt zichzelf heel wat, maar hoe lang lopen we nu eigenlijk hier pas op deze aardbol rond?! In een eerdere blog vertelde ik al dat de aarde zo’n 4,5 miljard jaar oud is, waarvan wij, de zogenaamde moderne mens, zo’n 300.000 jaar nu mee hebben gemaakt.

Met die kanttekening dat de eerste beschaving pas rond 4500 voor Christus ontstond. De Sumerische beschaving in de zogeheten vruchtbare sikkel. Een gebied in het Midden-Oosten waar rond 10.000 voor Christus de landbouw werd uitgevonden. Dus lieve mensen, we zijn nog absolute broekies op deze aardbol. En een herrieschopper dat de mens is! lees verder

Deel dit /Share this

Kinderen worden zo snel groot.

Kinderen worden zo snel groot, mijn hemel. Zo moet je ze nog het flesje geven en voor je het weet leiden ze een eigen leven. Ik moest er vooral aan denken toen pasgeleden mijn oudste dochter 15 werd. Dat is toch geen meisje meer, maar intussen een halfvolwassen vrouw. Ze weet wat ze wil, ze kan haar keuzes beredeneren en gaat volledig haar eigen gang. Dit in positieve zin bedoeld trouwens.

De ochtend van haar verjaardag moesten beide meiden eerst naar school. Samen op de fiets, tas voorop en rijden maar. Niets meer naar school brengen, niets meer van een gedagkusje, maar gewoon “doei pap” en vertrokken zijn ze. Die ochtend zat ik in de huiskamer en plotseling overviel me het gemis van Ellen. Zo heftig, zo intens, ik wilde bijna uit huis vluchten. lees verder

Deel dit /Share this

Privacy, bestaat dat nog wel?!

Privacy, bestaat dat nog wel?! Ik vraag het me af, zeker als ik er wat langer over nadenk. Eind jaren negentig had je een film, The Truman Show. Misschien herinnert u zich de film nog wel. De film gaat over een man die, zonder het zelf te weten, zijn gehele leven al doorbrengt in een fictieve setting. Op deze manier speelt hij de hoofdrol in een realitysoap.

Toentertijd vonden Ellen en ik het een sterke film, maar moesten we wel lachen om het idee of zoiets in het echte leven ook ooit zou kunnen gebeuren. Dat leek ons onvoorstelbaar. Wel, u weet de afloop, een aantal jaren verder…. De realitysoaps zijn niet aan te slepen. Wat hebben we wel allemaal niet gehad op tv?! Denk maar eens aan “Big Brother”, “de Bus”, “De gouden Kooi” of “Utopia”. lees verder

Deel dit /Share this

Het loslaten is nu echt begonnen.

Het loslaten is nu echt begonnen, ook voor de jongste. Daar waar de oudste dochter zich al redelijk zelfstandig door het leven beweegt, is de jongste nu ook begonnen aan haar traject op weg naar zelfstandigheid. En dan kan het in ene snel gaan. Als ik naar de oudste dochter kijk en bedenk hoe snel die letterlijk en figuurlijk de afgelopen jaren is gegroeid, dan kan ik me een inbeelding maken van hoe het met de jongste zal gaan verlopen.

De dame is nu officieel 12, dus wat heb je als ouder zijnde dan nog te vertellen?! We hebben een leuke verjaardag gevierd, ze is flink verwend. Eindelijk konden we de verjaardag weer eens met wat mensen samen vieren. Dat was toch wel wennen. Feliciteer je elkaar nu wel of niet met 3 zoenen, geef je elkaar een knuffel? Het was weer even zoeken 🙂 lees verder

Deel dit /Share this

Van de bloemetjes en de bijtjes gesproken.

Vandaag wil ik het met u hebben over het verhaal van de bloemetjes en de bijtjes. Ik heb er hard voor moeten werken, lang geduld voor moeten betrachten. De nodige zweetdruppels gelaten, maar het resultaat is er dan ook naar. Bloemetjes en bijtjes naar hartenlust. Ik heb het natuurlijk over mijn tuintje, dat had u vast wel begrepen.

Want van die andere bloemetjes en bijtjes heb ik maar weinig verstand. Dat liet ik aan Ellen over, die was er volgens mij bedrevener in. Zij vertelde altijd wat ik moest doen, ik had geen flauw idee. Ik was dan ook oprecht verbaasd dat van dat soort bloemetjes en bijtjes kinderen konden ontstaan 🙂 Twee zelfs in ons geval en de jongste is trouwens bijna jarig. lees verder

Deel dit /Share this

Een vakantie vol deur avonturen!!

Deze vakantie werd een vakantie vol avonturen met deuren, maar gelachen dat we hebben! Mocht u daaraan twijfelen na de blog van verleden week, wees gerust. Ook deze vakantie is er heel wat afgelachen. Het eerste grote avontuur met deuren deze zomer begon tijdens een uitje naar familiepark Drievliet, wie wil dat nu niet?!

Daar gingen we, samen met een goede vriendin en haar twee kinderen, een dagje naar toe. De dag begon al met het feest dat Sara haar ov-kaart niet kon vinden. Duidelijk een zusjeskwaal, want zusterlief is hem ook pas 2 keer verloren, grrr. Niet te vinden, dus dat werd overal een los kaartje voor kopen. Voor de bus, de trein alsmede de tram in Den Haag. lees verder

Deel dit /Share this