Iedere gek zijn gebrek, maar wanneer ben je gek?!

At Hodson Street – Cry without tears ©2018

Een nieuwe song, geschreven voor een verleden jaar overleden vriendin. Op het eerste oog misschien een aparte keuze om de song in deze blog te plaatsen, maar wij hebben elkaar ooit leren kennen via het vrijwilligerswerk met verstandelijk beperkte mensen. Daar refereer ik aan in deze blog, vandaar dit, als eerbetoon aan onze speciale vriendschap, geschreven nummer in deze blog. Een lach en een traan, zoals dat gaat in het leven.

Pas geleden liep ik met mijn oudste dochter in de supermarkt. Bij de kassa aangekomen werden we door een enigszins excentriek mannetje aangesproken. Of ie even voor ons mocht met zijn boodschappen. Helaas pindakaas, want we hadden allemaal evenveel boodschappen. Vervolgens probeerde hij hetzelfde bij andere kassa’s met als resultaat dat toen wij klaar waren, hij nog steeds in de rij stond. Een apart mannetje maar continue vriendelijk lachend. lees verder

Deel dit /Share this

Alleen is zo heerlijk alleen

At Hodson Street – Cherish the day ©2018

©RnBn2018

Van de week liep ik weer eens in de Kennemerduinen. Het was fantastisch weer, zonnetje hoog in de lucht en een lekker verkoelend zeewindje dat de boel luchtig hield. Ik moest denken aan een artikel dat ik die ochtend had gelezen over John Muir, een Schots-Amerikaanse natuurbeschermer cq. schrijver. Tevens één van de stichters van de Sierra Club, heden ten dage één van de grootste natuurbeschermingsorganisaties in Amerika. lees verder

Deel dit /Share this

De maatschappij, dat zijn wij!!

At Hodson Street – The easiest way might be the hardest one, Live ©2018

Pas geleden werd mijn moeder door Ziggo, de kabelmaatschappij, gebeld met de mededeling dat ze haar contractafzegging hadden ontvangen en dat ze binnen enkele dagen van telefonie, tv en internet afgesloten zou worden. Vol verbazing vroeg mijn moeder hoe ze hierbij kwamen, want ze had haar contract nooit opgezegd. Dat gaf de computer aan werd haar medegedeeld en dus was het toch echt zo. lees verder

Deel dit /Share this

Wat is nu een jaar?!

At Hodson Street – Only memories left ©2018

Wat is nu een jaar?! Het is voorbij gevlogen. Vaak heb ik aan je gedacht, maar tegelijkertijd ging ook mijn leven door. Alweer een jaar geleden was het moment waarop je ons verliet, het voelt als gisteren. Maar als ik tegelijkertijd bedenk wat er in mijn privéleven allemaal in een jaar is gebeurd, is dat toch wel weer even slikken. Dan is een jaar ook best wel weer lang 🙂

Ach, zomaar wat voorbeelden van gebeurtenissen uit het afgelopen jaar, de oudste dochter heeft haar keuze gemaakt voor het voortgezet onderwijs, de eindmusical is in zicht. De jongste dochter gaat intussen, als het aan haar ligt, het liefst alleen naar school. lees verder

Deel dit /Share this

Herinneringen aan Paradiso

At Hodson Street – Promised Land, Live ©2018

Dit jaar bestaat poptempel Paradiso 50 jaar. Ik werd er op geattendeerd door een documentaire op tv. Paradiso, daar liggen toch de nodige herinneringen. Ik heb er heel wat avonden doorgebracht. Mooie herinneringen aan de tijd dat ik zeer regelmatig concerten bezocht. Niet alleen in Paradiso, maar waar dan ook in Nederland. lees verder

Deel dit /Share this

Ook de mens is een dier, of we nu willen of niet!!

At Hodson Street – Better World, Live 2017 ©2017

Van de week werd mijn aandacht getrokken door het bericht dat de Noord-Koreaanse leider Kim Jung-un een bezoek had gebracht aan China. Het doet wereldwijd de hoop opleven dat er eindelijk weer eens gepraat gaat worden tussen de diverse landen. Dat is natuurlijk mooi, maar tegelijkertijd is het toch triest hoe enkele personen eigenlijk een hele planeet in gijzeling houden. lees verder

Deel dit /Share this

Wat is nu eigenlijk geluk?!

At Hodson Street – Cherish the Day ©2018

Afgelopen week was weer eens zo’n week waarin de uitersten van het leven zichtbaar werden. Waar de één een goede uitslag kreeg, overleed de ander aan dezelfde soort ziekte. Het zijn van die momenten waarop je nog eens eventjes flink met je neus op de feiten wordt gedrukt.

We zijn hier allemaal maar tijdelijk en niemand weet voor hoe lang. Een moment voor mij om nog eens even na te denken over het begrip “geluk” en de betekenis hiervan in het leven. Doe ik het allemaal wel goed?! lees verder

Deel dit /Share this

Ze mag nu wel komen, de lente…..

At Hodson Street – Where is our concern ©2017

Over 3 dagen begint officieel de lente. Terwijl ik deze blog schrijf, giert de wind om het huis. Buiten is het -1,5 ºC, met een gevoelstemperatuur van -9,5 ºC, hoezo lente ?! Eigenlijk helaas perfect voer voor klimaatsceptici, die nu kunnen beweren dat het allemaal wel meevalt met de opwarming van de aarde.

Zelf vermoed ik dat dit een toevallige oprisping is van moeder natuur, al is het contrast deze week wel erg groot. Nog maar een paar dagen geleden liep ik op het strand en had het idee dat ik wel in mijn T-shirt kon lopen. Natuurlijk, ook toen stond er een straffe wind, maar deze werd grotendeels door de duinen tegengehouden en de zon begint al aardig kracht te krijgen in deze tijd van het jaar. lees verder

Deel dit /Share this

It’s only Rock ’n Roll………

Afgelopen weekeinde stond bol van de muzikale activiteiten. Zo heb je niets en zo leid je het leven van een Rock ’n Roll artiest 🙂 Deze blog wil ik dan ook wijden aan afgelopen weekeinde, middels het plaatsen van geluidsopnames hiervan en wat toelichting bij de songs.

We mochten met onze band ‘At Hodson Street’ een optreden verzorgen op vrijdagavond in het Badhuis te Haarlem en de gehele zondagmiddag waren wij welkom in de woonkamer bij Mireille en Niels. Dit als onderdeel van het gebeuren “Gluren bij de Buren”. lees verder

Deel dit /Share this

I’m not a killer

At Hodson Street – I’m not a killer ©2018

Op dit moment ben ik weer eens aan een boek begonnen dat een stuk geschiedenis beschrijft, namelijk “de gezusters Romanov” van de Britse historica en schrijfster Helen Rappaport. Het is een biografie over het korte leven van de 4 dochters van de laatste tsaar van Rusland, tsaar Nicolaas II.

Hoe het boek zal aflopen moge een ieder duidelijk zijn, het boeiende is dat je het verhaal leest en soms met een schok bedenkt dat je geen fictie leest, maar een werkelijk gebeurd verhaal. De hoofdpersonen hebben werkelijk bestaan, er zijn afbeeldingen van ze, er zijn ooggetuigen geweest van hun leven en de omstandigheden waarin dat plaatsvond. lees verder

Deel dit /Share this
Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram