Open brief aan mijn overleden partner, deel 6

Hoi lieverd,

heb je nog iets aan je verjaardag gedaan? Wij hier hebben in ieder geval zeker bij je verjaardag stil gestaan. Ook via de post en sociale media zijn heel wat reacties binnen gekomen. Allemaal van mensen die jou absoluut nog niet vergeten zijn. Sterker nog, van mensen die je nog steeds ontzettend missen. Heb je nu kunnen zien dat al je angst om snel te worden vergeten, nergens voor nodig was?!

Maak je hier dus nu maar geen zorgen meer over. We hebben met een select gezelschap je verjaardag ‘gevierd’ in de Roemer. Op dezelfde plek als waar je wel eens eerder je verjaardag vierde. Een viering die heel waardevol is gebleken. Een moment ook om nogmaals te zien en te beseffen dat ik er met de twee meiden absoluut niet alleen voor sta. lees verder

Deel dit /Share this

Moet ik nu lachen of moet ik nu huilen?!

Moet ik nu lachen of moet ik nu huilen, ik weet het niet. Terwijl ik dit schrijf, komt de zon prachtig op. De lucht is in allerlei kleuren rood gehuld. Wolkenslierten reflecteren op schitterende wijze de kleuren van de zonsopkomst. Wat blijft dat toch een geweldig fenomeen om te aanschouwen. Maar tegelijkertijd dringt aan alle kanten jouw gemis zich aan mij op.

Zo gaat het de laatste tijd aldoor. Ik lach, ik probeer te genieten, maar als ik maar even verder denk, beland ik in donkere gedachten. Het besef dat ik er alleen voor sta, het besef dat mijn maatje niet naast me is. Waarom mag ik dit wel nog allemaal beleven en jij niet?! Dat is een vraag die eigenlijk onzinnig is, maar iedere keer de kop opsteekt. lees verder

Deel dit /Share this

Testen, testen en nog eens testen

Hoera, de cito toetsen zijn weer begonnen voor Sara!! Testen, testen en nog eens testen. Op welk niveau begeeft uw kind zich en wat voor uitstroom, lees voortgezet onderwijs, hoort hierbij. Oei, het kind scoort laag, start alvast de bijlessen om het kind toch op zo’n hoog mogelijk niveau te laten uitstromen.

Waar ik bij mijn weten vroeger eenmaal een test kreeg in het laatste jaar van de lagere school, krijgen de kinderen tegenwoordig de ene na de andere test en dat al vanaf de eerste klassen. Ik geloof dat Sara in het laatste jaar zelfs drie verschillende soorten testen krijgt. Alles om maar een zo goed mogelijk beeld van het kind te krijgen. Maar ook om haar het hoogst mogelijke uitstroomadvies te geven. lees verder

Deel dit /Share this

Het jaar 2019 is voorgoed voorbij

Het jaar 2019 is voorgoed voorbij, leve 2020!! Een nieuw jaar, nieuwe kansen, misschien wel een wat meer frisse blik. Bij deze iedereen de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Een jaar waarvan ik voor een ieder van jullie hoop dat dromen werkelijkheid mogen worden, maar bovenal de gezondheid ongeschaad blijft.

Tweeduizend negentien is ook voor altijd het jaar waarin ik Ellen achter moest laten en alleen verder moest. Zo voelt het in ieder geval voor mij. Mijn hemel, wat heb ik daar een moeite mee gehad. Wat ben ik met dat idee bezig geweest. De laatste dagen van 2019 was ik compleet op. Ik heb me letterlijk naar de jaarwisseling toe gesleept. Het gedicht “2019 voorbij” is hier een uitvloeisel van. lees verder

Deel dit /Share this

Prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar!!

At Hodson Street – Release me ©2019

Ik wens u allen prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar!! Ja lieve mensen, de kerst staat alweer voor de deur. Alsof de tijd er nog even een eindsprintje tegenaan heeft gegooid, zo snel verlopen deze weken. Dit jaar zult u van mij geen kerstkaart hoeven te verwachten. Vandaar dat ik u nu alvast fijne dagen wens.

Geen kerstkaarten dit jaar, want ik zou niet weten hoe ik het over mijn hart moet verkrijgen om kaarten te sturen zonder de naam van Ellen er op. Dat ligt nog allemaal veel te gevoelig. Mijn hemel, een paar maanden geleden dacht ik nog vrij makkelijk over deze decembermaand, maar daar kom ik nu toch echt van terug. Wat een ‘spagaat-maand’. lees verder

Deel dit /Share this

De tijd zit niet stil.

At Hodson Street – That’s the way it goes ©2019

De tijd zit niet stil, mijn hemel, wat gaat het toch allemaal snel. Snel wat betreft dit jaar, wat betreft het opgroeien van de kinderen, ja eigenlijk wat betreft alles. De maand december, alweer de laatste maand van het jaar. Nog een paar weken en we stappen 2020 binnen. Alhoewel, min of meer zijn de eerste stappen binnen 2020 alweer gezet.

Zo belde van de week een vriend om een afspraak te maken. U voelt hem al, dat werd natuurlijk pas in 2020. Afgelopen week waren we bij de tandarts, vervolgafspraak, u raadt het al, in 2020. Ja, en zo heeft de tijd eigenlijk geen drempels, geen momenten van rust. Wel in onze hoofden, maar zeker niet in het werkelijke leven. lees verder

Deel dit /Share this

Mooie, maar tegelijkertijd ook zware tijden.

Het zijn momenteel mooie, maar tegelijkertijd ook zware tijden. Het is hard werken, in velerlei opzichten. De maand december is altijd al een drukke maand, maar ditmaal is de maand ook extra beladen. Voor het eerst Sinterklaas vieren zonder Ellen, voor het eerst kerst vieren en ga zo maar door.

Het is ook precies de maand geweest waarin de uitersten van de ziekte zich regelmatig deden gelden bij Ellen verleden jaar. Het ene moment voelde ze zich goed, om vervolgens het andere moment weer helemaal ‘niets’ te zijn. Neem nu het vieren van Sinterklaas verleden jaar. lees verder

Deel dit /Share this

Nog steeds op scherp.

At Hodson Street – Cry without tears ©2019

Voor tante Jo

“Binnen 1 jaar, de jongste en de oudste.
Wat een jaar….”

Mijn lichaam staat nog steeds op scherp. Zodra ik maar iets zie of beleef dat lijkt op momenten van het afgelopen jaar, schiet mijn lichaam direct in de hoogste staat van paraatheid. Dat is iets dat me de laatste tijd opvalt. Het is er en ik kan het niet voorkomen. Gelukkig kan ik het gevoel wel relativeren, maar de spanning op zo’n moment is er niet minder om.

Neem een paar weken geleden, rond de klok van half 8 ‘s ochtends. Terwijl ik van mijn koffie genoot, ging plotseling mijn mobiele telefoon. Totaal onverwacht, zeker op dit tijdstip. Mijn hart ging tekeer en direct veerde ik op om actie te ondernemen. Het bleek gelukkig nergens voor nodig, het was het buurmeisje die vroeg of ik nog eieren had 🙂 Ze wilde haar vader verrassen met een verjaardagstaart. lees verder

Deel dit /Share this

Open brief aan mijn overleden partner, deel 5

At Hodson Street – Come to me ©2019

Hoi lieverd,

Hoe is het er mee? Het is alweer een poosje geleden dat ik je geschreven heb. Maar ja, zoals je zelf ook wel weet, zijn dit nogal volle maanden. Maanden waarin de dagen steeds korter worden, waardoor het lijkt of je steeds minder tijd hebt. Terwijl er activiteiten in overvloed zijn.

Activiteiten die leuk zijn, maar me, eerlijk gezegd, ook gestolen kunnen worden op dit moment. Zo heeft Sara intussen alweer Sint- Maarten gevierd. Met een prachtige, zelf gemaakte, lampion is ze dapper de straat opgegaan. Wat was het weer weer slecht, alsof deze avond er patent op heeft. Had jij daarboven niet even iets kunnen regelen?! lees verder

Deel dit /Share this

De kracht van muziek in het leven.

At Hodson Street – Give me wings ©2019

Voor Jannie

Naar aanleiding van de blog van vorige week, wil ik het ditmaal eens hebben over de kracht van muziek in het leven. Hoe muziek mensen emotioneel beïnvloedt, hoe muziek een grensoverschrijdend medium is. Hoe muziek verbroedert, mensen een identiteit ontleent, over dat soort dingen. Tenminste, zo kijk ik naar de kracht van muziek. Maar er zijn maar weinig mensen in het leven die werkelijk niets met muziek hebben volgens mij.

Zelf zie ik, als liedjesschrijver, muziek ook als een manier om me te uiten als woorden tekort schieten om mijn gemoedstoestand te beschrijven. Woorden zijn gebonden aan een aantal klinkers en medeklinkers en als je die verkeerd plaatst, klopt het woord niet meer. Muziek gebruikt noten, toonhoogtes. Deze zijn min of meer onbegrensd. Als je daar een dissonant gebruikt, kan dat zelfs versterkend werken. lees verder

Deel dit /Share this
Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram