Het voorjaar is weer begonnen!! Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zo ver, het is weer lente. Niet veel vaker heb ik hier zo naar verlangd als dit afgelopen jaar. Voorjaar, het gevoel van een frisse start, deuren en ramen wijd open, tijd voor allerlei plannen. Weg met de donkere dagen, weg met de kou en wie weet, weg met corona.
Alhoewel, het voorjaar opende in dit gezin direct met een coronatest. In de klas van Sara was een leerling positief getest en dus moest de gehele klas in quarantaine en een test ondergaan. Je kunt maar beter direct het voorjaar goed starten, wat u?! Gelukkig liep het in eerste instantie met een sisser voor ons af, want Sara werd negatief getest.
Maar deze week bleken er toch meer kinderen besmet te zijn en dus zit de gehele klas nu in quarantaine 🙁 Wat een ellende voor die kinderen, het laatste lagere schooljaar, dat op deze manier dreigt te verzanden in een loos jaar. Juist deze periode, nu na de middelbare schoolkeuze, zou in het teken moeten staan van leuke groepsactiviteiten.
Denk aan het vakantiekamp, aan de eindmusical, allemaal van die dingen die wij ons ook nog als hoogtepunten van de lagere schooltijd kunnen herinneren. Van die vaste tradities waarmee 8 jaar lagere school wordt afgesloten. Juist deze dingen zijn momenteel niet mogelijk. Ik hoop zo ontzettend, dat het de komende maanden toch nog gaat lukken om de kinderen op een gepaste wijze hun lagere schoolperiode te kunnen laten afronden.
Intussen is het tuinseizoen nu voor mij min of meer geopend. Diverse planten zijn inmiddels herplaatst in de tuin en de eerste nieuwe planten zijn aangeschaft. Samen met een vriendin heb ik afgelopen zondag het tuincentrum onveilig gemaakt. Het nieuwe winkelen, op een tijdslot. Best wel relaxed eerlijk gezegd, want het gehele tuincentrum stond voor ons en slechts een paar andere mensen open op dat moment.
Voor de winkels natuurlijk een drama, daarom deed ik maar extra veel aankopen 🙂 Het paste nog net allemaal in de auto en de tuin is inmiddels aan het veranderen van een dorre woestenij in een groen gebied. Zo leuk om te doen en ik ben ook zo ontzettend benieuwd hoe het eruit gaat zien als alles gaat groeien en bloeien. Ik heb een winter lang de tijd gehad om planten en bloemen uit te zoeken.
Dus in theorie moet het allemaal mooi bij elkaar passen, maar ja, de praktijk?? Zo leek in theorie een vogelvoerbakje in de boom hangen een erg leuk idee. Maar intussen is het in de praktijk meer een muizenvoerbakje geworden. Ik heb momenteel geen vogels in de perenboom, maar voornamelijk muizen. Blijkbaar zijn die ook dol op vogelvoer.
Mijn hemel, daar moet ik nog echt een oplossing voor verzinnen. Misschien moet ik de voerbak maar aan een gladde paal hangen of zo. Mocht u ideeën hebben, verneem ik het graag. En zo zal er ook in de praktijk wel het een en ander anders verlopen op plantengebied dan van tevoren bedacht. Ach, het houdt een mens lekker bezig.
Het voorjaar, tijd voor nieuwe plannen. Zo heb ik inmiddels een stuk software aangeschaft dat de mogelijkheid biedt om een compleet symfonisch orkest te orkestreren. Hoe gaaf is dat wel niet, ik wist tot verleden week niet eens dat zoiets bestond. Leve de moderne tijden! Zoals al eens in een blog vermeld, ben ik bezig om ook op klassiek vlak het een en ander te componeren.
Dit plan kan nu werkelijk gerealiseerd worden, nu ik een symfonieorkest “onder mijn hoede” heb. Niet dat ik weet hoe dat moet, maar hé, daar is het voorjaar voor toch?! Nieuwe energie, nieuwe plannen, kom maar op, ik ga ervoor!! Dus wie weet wordt u binnenkort verrast met een nieuw klassiek meesterwerk a la tadadadaaaa, tadadada. U weet wel, de 5e symfonie van Beethoven 🙂
Ik sla geloof ik wel een beetje door nu, wat meer bescheidenheid is absoluut op zijn plaats. Mijn excuses voor dit onbesuisde, druistige lentegedrag. Dat soort vertoningen krijg je dus als het voorjaar in de bol slaat! Nee, ik ben al blij als ik het stuk software onder de knie krijg. Dan begin ik eerst wel met een stuk componeren voor 1 viool…..
Over druistig gedrag en voorjaar gesproken, het zit blijkbaar toch in de genen binnen dit gezin. Want ook de jongste ging helemaal los afgelopen week. De dame is namelijk, hoera, officieel geplaatst op de middelbare school van haar keuze. En dat is geen vanzelfsprekendheid hier in Haarlem. Er moeten 5 scholen worden opgegeven als keuze en dan wordt er geloot.
De kans dat het dus je nummer 1 keuze wordt is zeker geen vanzelfsprekende. Sterker nog, dit jaar waren er ruim 30 kinderen in Haarlem uitgeloot voor alle 5 de scholen van hun keuze, ik bedoel maar. Maar gelukkig kan Sara dus naar haar gewenste school. Direct nadat dit bekend werd, moest de dame nieuwe kleding kopen.
Want ja, op een middelbare school draag je niet meer de kleding die je op de lagere school hebt gedragen. Dus werd dezelfde dag haar kledingkast, met de hulp van grote zus, binnenstebuiten gekeerd. In ene bleek het grootste gedeelte van de kleding toch echt te kinderachtig voor het voortgezet onderwijs. En nee, het kon niet langer wachten, er moest direct nieuwe kleding komen.
Tevens werd de gehele slaapkamer eens flink onder handen genomen. Daar was ik overigens totaal niet rouwig om, want dat werd sowieso hoog tijd. Vuilniszakken vol speelgoed, prullaria en wat al niet meer, werden uit de kamer gesleept. Dingen waar ze een maand eerder nog geen afstand van kon nemen, gingen nu zonder enig probleem zo de prullenbak in.
“Ja pap, ik ben nu een stuk ouder, dus zo’n kinderkamer kan echt niet meer”. En dat slechts door de officiële bevestiging dat ze naar de middelbare school mag. Doe mij vaker zo’n bevestiging, dat ruimt lekker op! Wat mij in jaren zeuren niet is gelukt, is zo’n bevestiging in een paar minuten gelukt, de eigen kamer opruimen 🙂
In een dag tijd leek het kleine dametje een leeftijdssprong van een paar jaar gemaakt te hebben! Weliswaar gedrag dat misschien niet helemaal is veroorzaakt door het voorjaar, maar daarom zeker niet minder mooi is om te zien en te beleven. Ja, kleine meisjes worden groot. Dat wordt nog wat!!
En dan tot slot van deze blog, wil ik het nogmaals even hebben over hoop in een nieuw voorjaar. De hoop dat corona ons steeds minder in de greep zal gaan houden. Want het lijkt wel alsof de besmettingsgraad alleen maar toeneemt, nu er gevaccineerd wordt. Zoveel mensen om me heen die besmet zijn, echt niet leuk meer.
En dan al die verschillende vormen waarin de corona zich manifesteert, als ziekte als wel in nasleep na de ziekte. De één is hondsberoerd, benauwd en heeft dagenlang hoge koorts, terwijl een ander weer nauwelijks griepverschijnselen heeft. De ene persoon is snel hersteld, terwijl de ander maandenlang aan het revalideren is. Ja, corona is toch echt niet zo maar een soort van griepje, dat is wel absoluut duidelijk.
Het is te hopen dat het vele vaccineren zijn vruchten gaat afwerpen en we langzaam weer in een vertrouwde toestand kunnen geraken. Daar is iedereen hard aan toe. Dat minuscule virus bevestigt toch, helaas, maar weer de woorden uit de blog van verleden week, een mens stelt niet veel voor. Maar goed mensen, positief blijven, we hebben nu eenmaal met deze situatie te dealen.
Het is zo en niet anders, dus laten we er maar het beste van proberen te maken. Waar het voorjaar in ieder geval een grote rol in kan spelen. Het voorjaar geeft moed, nieuwe energie, zicht op lekker weer, op alles dat groeit en bloeit. Kortom, gebruik die hernieuwde energie om nog even vol te houden. Betere tijden komen er absoluut aan 🙂
Groetjes, René
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en mis niets meer. Het is geheel vrijblijvend en uitschrijven kan altijd.
Weer een leuke blog met herkenbare passages. Mijn oudste zoon, bijna 25j componeert ook. Een 5-tal jaar geleden op de klassieke toer begonnen, gevolgd door jazz. Invloeden van Japanse componisten(waar computergames allemaal naartoe kunnen leiden😄)
En wat kan tuinieren héérlijk rustgevend zijn.
Tot het volgende blogverhaal of insta
Groetjes
Nicole
Inderdaad heerlijk die lente alhoewel het nog best koud is. Wat naar dat er regelmatig klassen thuis moeten blijven. Kunnen ze eindelijk weer naar school en zijn snel weer thuis. Wij zitten nu zelf ook binnen, mijn partner is positief getest en ik was nog negatief. Dat kan nog veranderen, maandag weer testen. Gelukkig tot nu toe niet erg ziek.
Groetjes, Carla.