It’s only Rock ‘n Roll………

Afgelopen weekeinde stond bol van de muzikale activiteiten. Zo heb je niets en zo leid je het leven van een Rock ‘n Roll artiest đŸ™‚ Deze blog wil ik dan ook wijden aan afgelopen weekeinde, middels het plaatsen van geluidsopnames hiervan en wat toelichting bij de songs.

We mochten met onze band ‘At Hodson Street’ een optreden verzorgen op vrijdagavond in het Badhuis te Haarlem en de gehele zondagmiddag waren wij welkom in de woonkamer bij Mireille en Niels. Dit als onderdeel van het gebeuren “Gluren bij de Buren”. lees verder

Deel dit /Share this

I’m not a killer

At Hodson Street – I’m not a killer ©2018

Op dit moment ben ik weer eens aan een boek begonnen dat een stuk geschiedenis beschrijft, namelijk “de gezusters Romanov” van de Britse historica en schrijfster Helen Rappaport. Het is een biografie over het korte leven van de 4 dochters van de laatste tsaar van Rusland, tsaar Nicolaas II.

Hoe het boek zal aflopen moge een ieder duidelijk zijn, het boeiende is dat je het verhaal leest en soms met een schok bedenkt dat je geen fictie leest, maar een werkelijk gebeurd verhaal. De hoofdpersonen hebben werkelijk bestaan, er zijn afbeeldingen van ze, er zijn ooggetuigen geweest van hun leven en de omstandigheden waarin dat plaatsvond. lees verder

Deel dit /Share this

Verbindingsmechanismen tussen heden en verleden

At Hodson Street – Rosasharn ©2018

Oosterplas (einde van de dag in de zomer)

In mijn ‘wereld’ zijn er op diverse manieren verbindingen tussen heden en verleden. Daarmee bedoel ik dat situaties van nu me snel kunnen terugvoeren naar specifieke gebeurtenissen uit het verleden.

Die situaties hoeven niet alleen handelingen te zijn, maar kunnen ook geuren betreffen of jaargetijden, voorwerpen of dromen, bepaalde muziek. Combinaties van deze factoren zijn trouwens zeker niet uitgesloten. đŸ™‚ lees verder

Deel dit /Share this

De tijd ‘vliegt’!!

At Hodson Street – Promised Land ©2018

Afgelopen weekeinde heb ik met mijn oudste dochter de laatste twee scholen bezocht in het kader van de zoektocht naar een geschikte middelbare school voor haar. Ja, middelbaar, u leest het goed, wat ‘vliegt’ de tijd, voor mijn gevoel is ze net pas op deze aardbol!!!!

Zo ben je vaste bezoeker van de peuterzaal en zo ben je met dochterlief in een doolhof aan keuzes voor het voortgezet onderwijs terecht gekomen. Wat een mogelijkheden. Ik weet niet hoe het bij u vroeger ging, maar bij mij was de keuze direct duidelijk. Deze school is er en dat wordt hem ook, niks geen open dagen bezoeken, er was geen keus đŸ™‚ lees verder

Deel dit /Share this

Zijn of niet Zijn

Het aanschouwen van de Hemelvaart

De voorgaande blog “eeuwig leven of toch maar niet” was mede geĂ¯nspireerd op een boek van de Japanse schrijver Haruki Murakami. Tijdens het bladeren door mijn aantekeningen kwam ik nog een stuk tekst tegen die te maken had met een boek van deze schrijver.

Deze tekst was ontstaan naar aanleiding van het lezen van het boek “de Opwindvogelkronieken”. Ik kon de verleiding niet weerstaan om deze week dit verhaal te plaatsen. Het onderwerp is ook iets wat mij al mijn hele leven bezighoudt. lees verder

Deel dit /Share this

Eeuwig leven of toch maar niet?!

At Hodson Street – I’ll show you my weakness

Vrede en Reflectie

Het jaar is begonnen…., het vuurwerk is op, de kinderen zijn weer naar school, de trap staat in de verf, de overloop is klaar, dus tijd voor een nieuwe blog!!!!

Intussen zijn Chantal en ik ook weer begonnen met repeteren. De bedoeling is binnenkort een paar optredens te verzorgen en tegelijkertijd het huidige repertoire flink te promoten.

Dit jaar moet het er maar eens van komen, dus de sociale media worden gebombardeerd met muziek en fotografie. Wie niet waagt,….. Mocht je wat van ons voorbij zien komen, deel het dan gerust, want we kunnen niet genoeg van aandacht krijgen:-):-) lees verder

Deel dit /Share this

Gelukkig Nieuwjaar!!!!

At Hodson Street – I’m ready to Rock ‘n Roll ©2017

Hoop

Niets zo fijn als het oude jaar uitluiden en vol goede moed aan het nieuwe jaar beginnen. Tenminste, als ik ieder jaar weer de mensen hoor met hun goede voornemens. Nee, komend jaar ga ik echt….., nou vul zelf maar in, we kennen de lijstjes allemaal wel.

Ach, maar waarom ook niet. Het jaar is nu eenmaal zowat voorbij en derhalve is dit een uitgelezen moment om eens terug te blikken op het afgelopen jaar en een voorschot te nemen op het nieuwe jaar. lees verder

Deel dit /Share this

Please, forgive me

At Hodson Street (en dansvereniging DSG) – Please, forgive me  17 december 2017

Voor deze week een “golden oldie”, als leidraad voor de blog, namelijk “Please, forgive me”. Het leek me leuk om de inhoud van deze song eens nader te belichten, mede ook omdat we dit nummer afgelopen week 2 maal hebben mogen uitvoeren met een dansgezelschap!!

Er was door dansvereniging DSG te Haarlem gevraagd of zij een choreografie mochten maken op deze song, iets wat wij natuurlijk een ontzettend leuk idee vonden. Het was een geweldige belevenis om de dansers een eigen interpretatie te zien geven van deze song, terwijl Chantal en ik het nummer live vertolkten. lees verder

Deel dit /Share this

Verjaardag en de Dood

At Hodson Street – This bird needs to fly (©2017)

Ja, ja, binnenkort is het weer zover. Dan ben ik jarig. Ik merk het alweer aan iedereen om me heen. En vooral nu, want het schijnt extra speciaal te zijn als iemand 50 wordt.

Wat is dat toch voor gezeur, ieder jaar weer. Nee, je moet leven zoals je zelf wilt, maarre, vier je je verjaardag nog?? Nee, ik vier mijn verjaardag niet!!!!

Om de vraag “waarom niet” vast voor te zijn: nee, ik ben niet depressief; ja, ik houd gerust van gezelligheid; nee, ik vind het niet eng om te vieren; ja, ik ben nogal eigenwijs. lees verder

Deel dit /Share this

Koester de dag

At Hodson Street – Cherish the day (©2017)

Koester de dag – Cherish the day

Deze avond zag ik een man in de spiegel. Hij staarde naar me. Het gezicht kwam me bekend voor, maar leek zo oud. Zo vaak heb ik dit gezicht nu al gezien en regelmatig heb ik me dan afgevraagd hoe het gezicht er over een paar jaren zou uitzien.

Steeds weer sta ik verbaasd over het herkennen van de contouren maar het tegelijkertijd veranderen van de details. Het gezicht is boller geworden, de haargrens is geweken, er zijn wallen onder de ogen verschenen. lees verder

Deel dit /Share this
Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram