leven Archieven - Pagina 6 van 18

Geluk zit ook in een klein hoekje.

Geluk zit ook in een klein hoekje, althans, dat is mijn mening. Buiten waait het, regent het pijpenstelen en wat betreft hoeveelheid licht lijkt het zowat avond. Binnen zitten we met z’n drietjes heerlijk in de woonkamer. De kachel aan, kopje koffie erbij en allemaal lekker bezig op onze eigen manier. Ik lees de krant, Sara kijkt tv en Anne bakt wafels. Gezelligheid kent geen tijd!

Dat noem ik geluk, in mijn optiek is er niet meer voor nodig. We hebben het alle drie naar de zin en juist door het contrast tussen binnen en buiten wordt het knusse extra versterkt. Erg burgerlijk misschien, maar ik geniet hiervan. Dat vind ik onder andere zo mooi als de dagen gaan korten. Natuurlijk is het minder lang licht, maar die sfeer zoals hierboven beschreven, zul je in de zomer niet hebben. lees verder

Deel dit /Share this

Waar blijft de tijd?!

Waar blijft de tijd lieve mensen? Wat vliegt alles toch in een razend tempo voorbij. Ik heb het er wel vaker over in mijn blogs. We zitten alweer in het midden van november, Sint-Maarten is al achter de rug. Waarschijnlijk de laatste Sint-Maarten voor Sara, want volgend jaar zit ze op de middelbare school. Ik zie haar nog de eerste keer samen met haar zus voor de deuren staan.

Zonder aarzeling, volle borst vooruit en zingen maar. Lampion in de hand, tas om de nek en de weerselementen stoer trotserend. En nu, ik mag niet eens meer mee. Ze regelde zelf een paar vriendinnen en weg was ze. De laatste tijd weet ze sowieso een hoop voor zichzelf te regelen. Ze weet zelfs al naar welke middelbare school ze wil. Waar blijft de tijd, heeft ze mij nog wel nodig?! lees verder

Deel dit /Share this

Open brief aan mijn overleden partner, deel 11.

Hoi lieverd,

het is herfst, in alle opzichten. Het regent, het waait, de klok is een uur terug gezet. Gisteren was het om half zes al donker, de korte dagen breken aan. Aan de ene kant is het somber hierdoor, aan de andere kant heeft het ook altijd wel weer wat. Gordijnen dicht, kachel op tien, kaarsje aan. De zogenaamd gezellige dagen breken aan.

Hoe zal dat dit jaar zijn? Door de rare situatie met het coronavirus is alles anders dan het ooit geweest is. Gaat Sinterklaas vieren wel door, mag je met Kerstmis wel bij elkaar komen? Niemand die het weet, een onzekere tijd toch wel. Het zou, dat heb ik je al eerder verteld, helemaal niets voor jou wezen, deze tijd. Sociale contacten beperkt tot een minimum, restaurants en cafés gesloten, jij zou ‘gek’ geworden zijn, denk ik. lees verder

Deel dit /Share this

Geef mij maar vrouwen!!

Geef mij maar vrouwen!! Zonder vrouwen in mijn leven zou het een stuk saaier zijn. Zou ik de kracht niet hebben om iedere dag door te gaan. Zou ik geen inspiratiebronnen bezitten. Zonder vrouwen zou de mens nooit geboren zijn. Zonder vrouwen zou ik nooit verliefd zijn. Ja, ik durf het gewoon eerlijk toe te geven als man, zonder vrouw zou ik niet veel voorstellen.

Niet voor niets verkondig ik al bijna mijn gehele leven dat de vrouw veel sterker is dan de man. De man wil dan weliswaar graag “Bokito-gedrag” tentoonspreiden, maar werkelijke kracht ligt niet gelegen in de hoeveelheid spierbundels. Werkelijke kracht zit in het om kunnen gaan met tegenslagen, met pijn, met doorzettingsvermogen, met de kracht om niet alleen aan jezelf te willen denken. lees verder

Deel dit /Share this

Over 12 noten en racisme gesproken.

Al eeuwenlang beleeft de mens geluk door slechts 12 noten. Tenminste, de mens die gesteld is op muziek. Maar volgens mij zijn we dat allemaal wel. Van de klassieke muziek tot de hedendaagse hip-hop, deze 12 noten doen het hem. De songs waarbij we wegdromen, de liedjes die ons energie geven. De muziek die populair was tijdens onze verliefdheid, de muziek waarmee we afscheid hebben genomen van onze dierbaren.

Muziek speelt zo’n grote rol in het dagelijks leven. Muziek, geschreven door mensen voor mensen. Een universele taal waarbij huidskleur, geslacht, leeftijd, opleiding en wat al niet meer, er niets toe doen. Wie de muziek ook componeert, het is de song waar we verliefd op worden. Een zelf gecreëerde ‘wereld’ zonder enige vorm van racisme. lees verder

Deel dit /Share this

Wat wil je later worden?!

‘Wat wil je later worden?’ was de cliché vraag die ik mijn oudste dochter stelde. Ze kwam met een brochure van school thuis, waarin de te kiezen studierichtingen stonden voor het volgende jaar. Als alles goed gaat, zal ze volgend jaar een vakkenpakket moeten gaan kiezen. Maar ja, je bent net veertien en dan moet je al over dit soort heftige dingen gaan nadenken.

Direct probeerde ik haar dan ook duidelijk te maken, dat je gedurende je leven gerust kunt switchen van beroep. De keuze die je nu moet maken is niet levensbepalend. Maar ja, eerlijk is eerlijk, als zij nu bijvoorbeeld voor de richting ‘cultuur en maatschappij’ kiest, wordt het wel knap lastig om uiteindelijk accountant te worden. Ik noem maar wat. Gelukkig had ze wel wat ideeën en wensen. lees verder

Deel dit /Share this

Open brief aan mijn overleden partner, deel 10.

Hoi lieverd,

wat is het toch een fantastisch nazomerweer geweest. Heb je er nog iets van mee gekregen? Zodra het maar enigszins mogelijk was, ben ik naar buiten geweest. Fotograferen in de duinen en lekker van het uitzicht genieten. Wat moet ik dan toch vaak aan je denken. Niet dat je meegelopen zou hebben, maar het idee dat jij dit allemaal niet meer kan meemaken, daar denk ik vaak aan.

Thuis leg ik dikwijls mijn handen op de urn en heb zo dan een tijdje het gevoel dat je weer dicht bij me bent. Altijd gaat er wel een soort van lading door me heen, waardoor het net is alsof we elkaar aanraken. Maar hoe bizar toch, dat deze urn al het fysieke van jou herbergt, dat nog resteert op deze aardbol. Een groots maar veel te kort leven van 51 jaren, met al zijn ups en downs, al zijn opgedane ervaringen. lees verder

Deel dit /Share this

Liefde overwint alles, zelfs corona.

Liefde overwint alles, zelfs corona. Afgelopen week werd dit maar weer eens bewezen. De jongste van mij is namelijk deze week 11 geworden. Hoe dit nu te vieren in corona-tijd?! Het antwoord werd afgelopen weekeinde gegeven door een geweldig initiatief. Een alternatieve manier van verjaardag vieren, maar wel zodanig dat Sara het niet snel zal vergeten 🙂

Twee vriendinnen hadden namelijk een idee bedacht om Sara te verrassen. Het meisje begreep gerust dat alles momenteel anders gaat en dat we haar verjaardag niet binnenshuis zouden kunnen vieren zoals ze gewend is. Maar ja, het is wel je verjaardag! Uiteindelijk vond ze het een goed plan om via whatsapp de mensen te vragen haar niet te vergeten. En op de maandag, haar echte geboortedag, zouden we 5 mensen uitnodigen. lees verder

Deel dit /Share this

Herfst, herfst, wat heb je te koop?

“Herfst, herfst, wat heb je te koop? Duizend kilo bladeren op een hoop”. Zo luiden de eerste regels van een bekend kinderliedje, dat ik altijd moet zingen als de eerste blaadjes beginnen te dwarrelen. En dwarrelen doen de eerste blaadjes. Of het nu komt door de vele wind of de warme zomer, maar bepaalde stukken in de duinen doen alweer herfstachtig aan.

Heerlijk vind ik dat. Lekker wandelen over paden die rijkelijk belegd zijn met afgevallen blaadjes. De geur van de aarde, de eerste, schuchtere kopjes van paddenstoelen die zich her en der vertonen. En niet te vergeten, het prachtige licht, al die mooie herfstkleuren. Ach, ik heb al menig blog gewijd aan het fenomeen herfst en mijn gevoelens hierover. Al valt het me wel op dat de herfst steeds eerder lijkt te beginnen. lees verder

Deel dit /Share this

Wat een heerlijk inspirerende week!!

Wat was het een heerlijk inspirerende week, geweldig. Precies zo’n week die een mens af en toe even nodig heeft. Het contrast met de blog van vorige week, kan haast niet groter zijn. De afgelopen week voelde ik me bijkans als een druistig lammetje in de wei. Alsof de lente weer was begonnen. Ik wist van gekkigheid niet waar het eerst mee te beginnen. Hoe dat zo komt?

Nou, ik had weer eens een paar dagen de tijd om wat initiatieven te ontplooien. Om plannetjes, die al heel lang op mijn lijstje stonden, vorm te geven. De kinderen met plezier naar school en pa even alleen thuis. Beter gezegd, er leek welhaast sprake van eindelijk weer eens een ‘normaal’ weekje na al die vervreemdende maanden. En daar waren volgens mij heel wat kinderen en ouders hard aan toe. lees verder

Deel dit /Share this