dagelijks leven Archieven - Pagina 3 van 6

De vermoeidheid slaat onverbiddelijk toe.

Deze blog wil ik beginnen met het bedanken voor alle aandacht voor de vorige blog. Via de sociale media heb ik zoveel warme en lieve reacties mogen ontvangen. Dat deed me echt goed. Van bekenden die vertelden dat ze nog regelmatig aan Ellen denken en een kaarsje zouden branden op haar verjaardag. Maar ook van onbekende mensen die een reactie plaatsten.

Bijvoorbeeld via Instagram kreeg ik contact met diverse mensen, waar fijne en mooie gesprekken uit ontstonden. Van sommige van deze contacten is dit misschien zelfs wel de opmaat naar een langer (schrijf)contact met elkaar. Zo fijn om te merken dat er meer mensen zijn, die eerlijk en oprecht durven te zijn. Die zich kwetsbaar durven op te stellen. Ik had niet verwacht dat mijn schrijfsels tot dit soort interacties zouden kunnen leiden. lees verder

Deel dit /Share this

Nieuwjaar met Prioderm en thuisquarantaine.

Hoera, het nieuwe jaar is eindelijk van start gegaan. Allereerst wil ik u allen de beste wensen doen toekomen. Laat het een mooi en gezond jaar worden, dat 2021. Het is toch welhaast onmogelijk om een nog dramatischer jaar te krijgen dan het afgelopen jaar geweest is. In de laatste maand van 2020 snakte ik naar het moment waarop we 2020 definitief achter ons konden laten. Wat een jaar was het toch.

Eén van die jaren die je je over vele jaren nog steeds zult herinneren. Energievretend op velerlei vlak. Een jaar vol uitersten, in negatieve als wel toch ook in positieve zin. Over het negatieve hoeven we het niet te hebben, dat hebben we helaas allemaal mogen ervaren. Maar voor mij persoonlijk was het uiteindelijk toch ook een jaar met positieve punten. lees verder

Deel dit /Share this

Voor alles is een laatste keer.

Voor alles is een laatste keer. Dat geldt ook in deze laatste maand van het jaar. De afgelopen week heb ik het laatste partijtje van de lagere school voor Sara mogen organiseren. Een hok vol uitgelaten meiden, die te samen minimaal het geluid van een squadron overvliegende straaljagers produceerden. Volgens mij waren we aan de andere kant van Haarlem nog luid en duidelijk te verstaan 🙂

Ach, aan de ene kant wel lekker na jaren van kinderpartijtjes. Maar aan de andere kant zal ik het ook wel missen. Je ziet die meiden allemaal binnen een paar jaar opgroeien van kleuter tot prepuber. Ze kennen elkaar uitstekend en vormen een leuke bende. Hoe zal het contact verlopen als ze eenmaal op de middelbare school zitten?! lees verder

Deel dit /Share this

Geluk zit ook in een klein hoekje.

Geluk zit ook in een klein hoekje, althans, dat is mijn mening. Buiten waait het, regent het pijpenstelen en wat betreft hoeveelheid licht lijkt het zowat avond. Binnen zitten we met z’n drietjes heerlijk in de woonkamer. De kachel aan, kopje koffie erbij en allemaal lekker bezig op onze eigen manier. Ik lees de krant, Sara kijkt tv en Anne bakt wafels. Gezelligheid kent geen tijd!

Dat noem ik geluk, in mijn optiek is er niet meer voor nodig. We hebben het alle drie naar de zin en juist door het contrast tussen binnen en buiten wordt het knusse extra versterkt. Erg burgerlijk misschien, maar ik geniet hiervan. Dat vind ik onder andere zo mooi als de dagen gaan korten. Natuurlijk is het minder lang licht, maar die sfeer zoals hierboven beschreven, zul je in de zomer niet hebben. lees verder

Deel dit /Share this

Waar blijft de tijd?!

Waar blijft de tijd lieve mensen? Wat vliegt alles toch in een razend tempo voorbij. Ik heb het er wel vaker over in mijn blogs. We zitten alweer in het midden van november, Sint-Maarten is al achter de rug. Waarschijnlijk de laatste Sint-Maarten voor Sara, want volgend jaar zit ze op de middelbare school. Ik zie haar nog de eerste keer samen met haar zus voor de deuren staan.

Zonder aarzeling, volle borst vooruit en zingen maar. Lampion in de hand, tas om de nek en de weerselementen stoer trotserend. En nu, ik mag niet eens meer mee. Ze regelde zelf een paar vriendinnen en weg was ze. De laatste tijd weet ze sowieso een hoop voor zichzelf te regelen. Ze weet zelfs al naar welke middelbare school ze wil. Waar blijft de tijd, heeft ze mij nog wel nodig?! lees verder

Deel dit /Share this

Eikels groeien niet alleen aan de boom.

Eikels groeien niet alleen aan de boom, werd mij lang geleden medegedeeld. Dit door de persoon met wie ik op dat moment een discussie voerde. Mijn antwoorden zinden hem niet en met deze woorden kwam het gesprek zo’n beetje tot einde. Tja, wat moest ik hier nu tegenover stellen, het was een ad rem antwoord. Ik moest dus maar leren leven met het feit dat ik een soortgenoot van de eikeltjes aan de bomen ben.

Ach, in de loop der jaren heeft de beste man ook misschien best wel gelijk gehad. Soms kan ik zo’n ‘eikel’ wezen, niet normaal 🙂 Zo was ik afgelopen vrijdag eindelijk weer eens in de duinen en binnen tien minuten had ik al zo’n zestig man op de kast gejaagd. Ik en mijn bijdehante mond ook, ik kan het maar niet laten. Wat gebeurde er dan zo allemaal, ik zal het u vertellen. lees verder

Deel dit /Share this

Wat wil je later worden?!

‘Wat wil je later worden?’ was de cliché vraag die ik mijn oudste dochter stelde. Ze kwam met een brochure van school thuis, waarin de te kiezen studierichtingen stonden voor het volgende jaar. Als alles goed gaat, zal ze volgend jaar een vakkenpakket moeten gaan kiezen. Maar ja, je bent net veertien en dan moet je al over dit soort heftige dingen gaan nadenken.

Direct probeerde ik haar dan ook duidelijk te maken, dat je gedurende je leven gerust kunt switchen van beroep. De keuze die je nu moet maken is niet levensbepalend. Maar ja, eerlijk is eerlijk, als zij nu bijvoorbeeld voor de richting ‘cultuur en maatschappij’ kiest, wordt het wel knap lastig om uiteindelijk accountant te worden. Ik noem maar wat. Gelukkig had ze wel wat ideeën en wensen. lees verder

Deel dit /Share this

De mens is maar een mens.

De mens is maar een mens. Gewoon één van de vele soorten die deze planeet bevolken. Niets meer en niets minder. Dat is iets dat wij, als mens zijnde, ons veel beter moeten gaan realiseren. We zijn intelligent, bijzonder, maar net zo goed een klein radertje in het grote geheel als de andere soorten om ons heen. En allemaal te samen vormen we een natuurlijk evenwicht, waardoor we hier op deze planeet in harmonie kunnen leven.

Zo zou het in ieder geval moeten zijn, ware het niet dat deze planeet nu onze planeet is geworden, gerund door de mens, voor de mens. Het wilde is voor het tamme vervangen. Wij mensen vertegenwoordigen ruim één derde van het gewicht van zoogdieren op aarde. Zestig procent wordt in beslag genomen door dieren die wij fokken om op te eten. Slechts vier procent blijft er over voor de rest, van muis tot walvis. lees verder

Deel dit /Share this

Wat eten we vandaag?

“Wat eten we vandaag?” is een vraag die me iedere dag in dit huis wordt gesteld. Gevolgd door een triomfantelijk “yes” als de vraag blijkbaar goed wordt beantwoord. En een langgerekt “neeeeeee” als het antwoord niet bevredigend genoeg is voor de vraagstelster. Iedere dag is het weer een verrassing hoe er gereageerd wordt. Zelden gebeurt het dat beide dames blij zijn met de voedselkeuze.

De dames hebben ook nog eens een behoorlijk uiteenlopende smaak wat betreft eten. De één houdt van aardappels, de ander totaal niet. De één houdt van doperwten, de ander juist van wortelen. Met als gevolg dat al jarenlang in dit huishouden een pot doperwten/wortelen braaf in twee gescheiden groenten wordt geserveerd. Zodat beiden precies krijgen wat ze lusten 🙂 lees verder

Deel dit /Share this

Liefde overwint alles, zelfs corona.

Liefde overwint alles, zelfs corona. Afgelopen week werd dit maar weer eens bewezen. De jongste van mij is namelijk deze week 11 geworden. Hoe dit nu te vieren in corona-tijd?! Het antwoord werd afgelopen weekeinde gegeven door een geweldig initiatief. Een alternatieve manier van verjaardag vieren, maar wel zodanig dat Sara het niet snel zal vergeten 🙂

Twee vriendinnen hadden namelijk een idee bedacht om Sara te verrassen. Het meisje begreep gerust dat alles momenteel anders gaat en dat we haar verjaardag niet binnenshuis zouden kunnen vieren zoals ze gewend is. Maar ja, het is wel je verjaardag! Uiteindelijk vond ze het een goed plan om via whatsapp de mensen te vragen haar niet te vergeten. En op de maandag, haar echte geboortedag, zouden we 5 mensen uitnodigen. lees verder

Deel dit /Share this