dagelijks leven Archieven - Pagina 4 van 6

Herfst, herfst, wat heb je te koop?

“Herfst, herfst, wat heb je te koop? Duizend kilo bladeren op een hoop”. Zo luiden de eerste regels van een bekend kinderliedje, dat ik altijd moet zingen als de eerste blaadjes beginnen te dwarrelen. En dwarrelen doen de eerste blaadjes. Of het nu komt door de vele wind of de warme zomer, maar bepaalde stukken in de duinen doen alweer herfstachtig aan.

Heerlijk vind ik dat. Lekker wandelen over paden die rijkelijk belegd zijn met afgevallen blaadjes. De geur van de aarde, de eerste, schuchtere kopjes van paddenstoelen die zich her en der vertonen. En niet te vergeten, het prachtige licht, al die mooie herfstkleuren. Ach, ik heb al menig blog gewijd aan het fenomeen herfst en mijn gevoelens hierover. Al valt het me wel op dat de herfst steeds eerder lijkt te beginnen. lees verder

Deel dit /Share this

“Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen”

“Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen“, was een gevleugelde uitspraak van clown Bassie. Daar moest ik aan denken toen ik bezig was met het tuinproject. Zoals in de vorige blog beschreven, heb ik weer allerlei plannen bedacht om ten uitvoer te brengen. Aangezien het afgelopen week niet het allerbeste weer was om te gaan fotograferen, besloot ik mijn vrije dagje te besteden aan het uitmesten en opruimen van de schuur.

Het idee hierachter is dat er dan hopelijk ruimte in de schuur ontstaat, om de spullen die nu los in de tuin staan, hier ook op te kunnen bergen. De vrijgekomen ruimte in de tuin wil ik dan besteden aan meer groen. Een nobel plan toch, vindt u ook niet?! En aangezien deze jongen momenteel niet te stuiten valt in zijn wilde ideeën, vatte ik direct ‘de koe bij zijn horens’. lees verder

Deel dit /Share this

Iedere dag is het vaderdag.

Afgelopen zondag was het weer zover, het jaarlijkse hoogtepunt voor iedere vader. Het was weer vaderdag. Ook in dit huis werd vaders met extra veel liefde bejegend deze dag. Vooral de eerste 2 uren dan hoor, daarna was de leukigheid er wel weer een beetje vanaf voor de kinderen 🙂 Maar hoe dan ook, ze waren me absoluut niet vergeten. De jongste had allerlei werkjes op school gemaakt. Er was een zak Engelse drop ingeslagen.

De oudste dame zat blijkbaar met haar hoofd al bij Sinterklaas, want zij had voor mij een surprise geknutseld. Een doos in een doos, in een doos, in een doos enz…. En dan allemaal nog eens stevig dichtgeplakt met plakband. Afijn, 3 uren later vond ik mijn cadeautje, een boekenbon. Wat lief, van haar eigen geld een boekenbon kopen voor haar vader!! Of zat het soms toch een beetje anders, ze moest zo lachen. lees verder

Deel dit /Share this

Het mannetje, het bootje en het anker.

Het mannetje, het bootje en het anker.

Er was eens een mannetje die dobberde op de grote, grote zee. Hij bevond zich in een papieren bootje, zo’n bootje dat iedereen leert vouwen in zijn kleutertijd. Een bootje zonder kajuit, zonder roer, zonder motor, zonder anker. Overgeleverd aan de grilligheden van de natuur. Zoals de wind waaide, werd de koers bepaald. Soms zag hij vasteland en kreeg hij hoop. Hoop om vaste grond onder zijn voeten te kunnen voelen. Maar als de wind dan draaide, verdween het land weer langzaam uit het zicht. lees verder

Deel dit /Share this

Laat de dames maar schuiven.

Laat de dames maar schuiven. Als er iets positiefs uit het hele corona-gebeuren te halen valt, is het wel dat mijn twee meiden een behoorlijke sprong maken op het gebied van zelfredzaamheid. Waar ik verleden week nog een negatieve kant van deze periode belichtte, wil ik het in deze blog juist hebben over het positieve. Het continu met z’n drietjes zijn, leidt namelijk ook tot meer eigen initiatieven bij de meiden.

Zo gaan ze, als ze tegenwoordig eens eerder wakker zijn dan ik, zelf al naar beneden. Met het gevolg dat ik nog even heerlijk kan blijven liggen. Maar ja, ik moet het ook niet te bont maken. Daar zorgt de jongste wel voor!! Zo lag ik afgelopen zaterdag nog heerlijk te doezelen, toen ik Sara naast mij ‘papa, papa’ hoorde roepen. Eenmaal mijn ogen open, klom ze naast me in bed om heerlijk van de warmte te genieten. lees verder

Deel dit /Share this

Help, mijn vader explodeert!!

Help, mijn vader explodeert!! Ja lieve mensen, de meest zwarte kant van mijn karakter kwam afgelopen week plotsklaps tot leven. Die lieve, aardige, rustige, immer goedlachse man (althans, denk ik zelf, hum, hum), liet even een andere kant van zichzelf zien 🙂 Maar eerlijk is eerlijk, hier ging een hoop aan vooraf. Pas toen de oudste begon te klagen dat de jongste haar deur met zeep aan het insmeren was, plofte ik.

Laten we bij het begin beginnen. De aangeklaagde in dit verhaal, de vader (oftewel ikzelf), wil zich toch enigszins kunnen verdedigen. Voordat ik eeuwig bekend sta als grommige Gruf. Voor u zich zorgen maakt en jeugdhulp wilt inschakelen. Allereerst, bedenk dat wij met z’n drietjes vanaf 16 maart al 24 uur per dag met elkaar opgescheept zitten. Afgelopen week was dat dus de 11e week, bijna een dubbele zomervakantie. En dan nog eens met ook praktisch alles wat je in de zomervakantie met de kinderen zou gaan doen, in die weken gesloten. lees verder

Deel dit /Share this

De toekomst krijgt wat kleur.

De toekomst krijgt wat kleur. Heel, heel voorzichtig begint de toekomst wat vorm te krijgen. Diverse ideetjes en plannen borrelen op. Dat wil niet zeggen dat ik ze ook allemaal ga uitvoeren, maar het feit dat er ideeën zijn, is al weer een mooie stap. Natuurlijk laat de toekomst zich niet ‘vangen’ in een planning, niemand weet hoe de toekomst verloopt. Wat dat betreft is deze tijd daar een fraai voorbeeld van.

Als je een jaar geleden de mensen had voorspeld wat hen te wachten stond een jaar later, hadden ze je voor gek verklaard. Maar toch is het fijn om langzaamaan weer wat doelen voor ogen te zien. Ik ga er in al mijn optimisme maar gewoon vanuit dat ik pas net aan de tweede helft van mijn leven ben begonnen. Dus we hebben, hopelijk, nog heel wat jaartjes in het verschiet. lees verder

Deel dit /Share this

Over smaak valt niet te twisten.

Over smaak valt niet te twisten, toch?! En gelukkig mag er steeds meer zonder dat de mensen er direct aanstoot aan nemen. Afgelopen weekeinde bijvoorbeeld besloot Sara dat het tijd werd voor een ander kleurtje in het haar. Nou, daar was de oudste wel voor te porren hoor, om haar hiermee te helpen. Beide dames togen naar het Kruidvat en kwamen met diverse kleurtjes terug.

Uiteindelijk werd besloten een deel van het haar van de jongste paars te verven. Zo gezegd, zo gedaan en na een uurtje rommelen met de oudste in de rol van thuiskapster, zat het werk er op. Sara loopt nu rond met paars haar, geweldig!! Staat haar overigens nog erg leuk ook. Ja, kwam daar vroeger maar eens om, dan werd je direct tot een punker verklaard. lees verder

Deel dit /Share this

Open brief aan mijn overleden partner, deel 8

Hoi Lieverd,

het is weer moederdag geweest. Heb je gezien wat Sara voor je gemaakt heeft, lief toch?! ’s Ochtends was ze een half uurtje eerder opgestaan om dit werkje voor je te maken. Een blad vol liefdesbetuigingen aan je. We hebben het kaarsje aangestoken en daar de tekening bij gezet. Fijne moederdag, precies zoals altijd. Alsof er niets veranderd is. De lieve schat, net als dat ze iedere avond jou nog een aantal kusjes geeft voordat ze gaat slapen.

Je ziet, je maakt gewoon nog deel uit van ons gezin en waarom ook niet. De rol van moeder voor de twee meiden zul je voor altijd hebben. Die eretitel draag je voor eeuwig bij je, moeder van Anne en Sara. In de loop van de ochtend kwam een andere ‘engel’ ons nog even een persoonlijk gemaakt kaartje brengen met een lieve boodschap er op. Je bent echt niet vergeten hoor, dat kan ook helemaal niet. lees verder

Deel dit /Share this

Vrijheid, bescherm het met heel je hart.

Vrijheid, bescherm het met heel je hart. Deze week stond weer in het teken van de Nationale Dodenherdenking en de daaropvolgende dag, Bevrijdingsdag. Dit jaar is het 75 jaar geleden dat Nederland officieel bevrijd werd. Maar door het coronavirus beleefden we deze dagen anders dan de jaren hiervoor. We zijn beperkt in ons doen en laten en ondervinden enigszins, en op een geheel ander niveau dan destijds, wat het beperken van vrijheid inhoudt.

Reden te meer om er nog eens extra bij stil te staan hoe ontzettend waardevol het begrip ‘vrijheid’ is. Misschien is het ook wel eens ‘goed’ om weer te beseffen wat vrijheid inhoudt. We zijn het zo gewoon te kunnen doen wat we willen, dat het voor veel mensen in Nederland nauwelijks voor te stellen is, dat er ooit geen vrijheid was. Dat je niet kon zijn, wie je wilde zijn, dat je zonder enige reden kon worden opgepakt. lees verder

Deel dit /Share this